Notariusz a tajemnica zawodowa

Notariusz to jeden z zawodów zaufania publicznego. W związku z tym ciążą na nim szczególne obowiązki, w tym między innymi dochowania tajemnicy notarialnej. To bardzo ogólne pojęcie, a więc może budzić pewne wątpliwości. Na szczęście ustawodawca zdecydował się uregulować je m.in. w ustawie Prawo o notariacie. Co więc na ten temat mówią przepisy?

 

Na czym polega tajemnica notarialna i czego dotyczy?

Tajemnica notarialna jest podstawową zasadą obowiązującą notariusza, na co wyraźnie wskazuje §6 Kodeksu Etyki Zawodowej Notariusza. W praktyce oznacza, że prawnik nie może udzielać nikomu informacji na temat świadczonych czynności notarialnych. Jako notariusz z Krakowa pragnę podkreślić, że to obowiązek wynikający nie tylko z przepisów prawa, ale i z szacunku do osobistych spraw klientów.

Zakres tajemnicy notarialnej wyznacza art. 18 §1 ustawy Prawo o notariacie. Zgodnie z jego brzmieniem, zobowiązanie to dotyczy wszelkich okoliczności sprawy, o których notariusz powziął wiadomość ze względu na wykonywane czynności notarialne. Warto podkreślić, że chodzi nie tylko o szczegóły danej usługi, ale i sam fakt jej zrealizowania.

 

Czy notariusz może zostać zwolniony z tajemnicy zawodowej?

Tak, ale tylko w przypadkach określonych przepisami prawa. Mowa tu o art. 18 §3 wspomnianego wcześniej aktu prawnego. Przepis wskazuje, że jest to możliwe wtedy, gdy notariusz składa zeznania jako świadek przed sądem. Ta zasada nie ma zastosowania do sytuacji, w których ujawnienie tajemnicy zagraża dobru państwa albo ważnemu interesowi prywatnemu. Wówczas wymagana jest zgoda Ministra Sprawiedliwości.

Transakcje budzące wątpliwości, tzn. powiązane z praniem brudnych pieniędzy lub finansowaniem aktów terroryzmu, notariusz ma obowiązek zgłaszać Generalnemu Inspektorowi Informacji Finansowej.